Rafał Skąpski przez 10 lat kierował Państwowym Instytutem Wydawniczym, był wiceprezesem Polskiego Radia (1998-2001) i wiceministrem kultury (2001-2004). Od roku 2005 jest prezesem Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. Jest także prezesem spółki Targi Książki organizującej Warszawskie i Śląskie Targi Książki. Od ponad 10 lat uprawia publicystykę na tematy kultury, w tym książek, historii, genealogi i bieżącej polityki.
Autorka dwóch tomów wspomnień „Dziwne jest serce kobiece” ZOFIA z ODROWĄŻ PIENIĄŻKÓW-SKĄPSKA zapisywała wydarzenia ze swego życia przez 60 lat. Urodziła się w Kaliszu w 1881 roku, zmarła w Krakowie w 1961. Jako maleńkie dziecko mieszkała z rodzicami w ich majątku Goszczynno koło Łęczycy. Dzieciństwo i młodość spędziła w Krakowie, po wczesnym (1900) zamążpójściu przeniosła się z mężem w okolice Tarnowa następnie na 17 lat na Sądecczyznę gdzie małżonkowie Skąpscy byli dzierżawcami majątków Łososina Dolna i Brzezna. W roku 1920 przenieśli się na Pomorze obejmując majątek Przeszkoda (pow. Golubsko-Dobrzyński), a po roku przenosząc się do Wielkiego Łęcka (Działdowskie) skąd wyrzucili ich niemieccy najeźdźcy. Po chwilowym aresztowaniu, zostali zwolnieni bez prawa powrotu do Łęcka. Okres okupacji spędzili w podkrakowskim majątku Hebdów administrowanym przez najstarszego syna. Zofia Skąpska zarówno na Sądecczyźnie jak i na Pomorzu publikowała w prasie reportaże, opowiadania, felietony, uprawiała publicystykę poradniczą. Była aktywna społecznie, od 1937 roku pełniła funkcję prezeski Towarzystwa Ziemianek Pomorskich.
Rękopis Wspomnień to 21 stukartkowych zeszytów, które odczytał i przeniósł na zapis komputerowy wnuk Autorki - Rafał Skąpski.
Wspomnienia Zofii Skąpskiej uzyskały rekomendacje trzech wybitnych pisarzy Józefa Hena, Wiesława Myśliwskiego i Eustachego Rylskiego
„Magazyn Literacki Książki” ogłosił wspomnienia (tom pierwszy) „Książką października 2019”, a kilka miesięcy później, podczas
dorocznej Gali, dodał do tego wyróżnienia tytuł „Wydarzenie Edytorskie Roku 2019”. Kolejne wyróżnienie to nominacja – wraz z pięcioma innymi publikacjami – do regionalnej, sądeckiej Nagrody im. ks. prof. Bolesława Kumora. Zwieńczeniem tej listy jest nominacja – wraz z dwiema innymi książkami – do Nagrody Historycznej tygodnika „Polityka”.
Tom pierwszy Wspomnień zyskał wiele pochlebnych recenzji w prasie radiu i telewizji. Omówienia ukazały się w „Trybunie”, katowickim dodatku do „Gazety Wyborczej”, „Gazecie Krakowskiej” i „Dzienniku Polskim”; w tygodnikach „Polityka”, „Przegląd”, „Do Rzeczy”, „Dobry Tygodnik Sądecki”; w miesięcznikach „Stolica”, „Kraków”, „Sądeczanin” oraz w internetowym dwutygodniku „Pisarze.pl”. Sporo miejsca poświęcono książce – tuż przed jej ukazaniem się – na profilu facebookowym „Czas Emancypantek”, gdzie zamieszczono też obszerne cytaty. Książkę zauważyło kilka stacji telewizyjnych (Kraków, Łódź, Nowy Sącz, Tczew), ale najwięcej dla promocji zrobiło radio. Fragmenty były czytane przez kilkanaście wieczorów w Programie I Polskiego Radia (po roku powtórzone), o książce rozmawiano w Programach Pierwszym, Drugim, Trzecim i Polskim Radiu 24, a wspomnienia stały się podstawą radiowej adaptacji (autorstwa Tomasza Lerskiego i Rafała Skąpskiego) w Teatrze Polskiego Radia. Z Rafałem Skąpskim rozmawiano o książce w Radiu dla Ciebie, Radiu Katowice, Kraków, Gdańsk i tarnowskim Radiu Dobrze Nastawionym.
